Perdona si te llamo y me contestas, o no, y luego me arrepiento.
Perdona si te llamo cuando no debo, cuando no quiero y aún así lo intento.
Perdona si te llamo con un beso, con una sonrisa, con una caricia.
Perdona si no te llamé cuando debía y no creía.
Perdona si no te llamé ni te escuché cuando lo necesitabas, cuando me necesitabas.
Perdona si llega el día en que no te llame, ni me escuches, ni me arrepienta de nada.
Perdona si te llamo y ya es tarde o quizás sea pronto, si ya no contestas y huyes.
¿Hacia dónde? ¿Con quién? ¿Solo?
Perdona si te recuerdo que amar es otra cosa, sentirse ligero y libre.
Perdona si te llamo... AMOR.
(Inspirado en el libro de Federico Moccia)
6 comentarios:
Buah, impresionant... Que de paranoico se pone uno!!
Llámame cuando lo necesites, aunque sea tarde, aunque no quiera, aunque no debas...
Un petonás!
Que tal acabó la fiesta?
Os fuisteis por ahí?
Nosotros volvimos a las 8,jeje.
He llegado a esta pagina por indicacion de un amigo.
Te felicito por tus textos.
Veig que el blog segueix tant bé com sempre ;) Anims!
;***
Éste blog...Emi...
No le das mucha mrcha,no?
Siempre que me asomo está igual.
Mientras emi no actualiza...
http://es.youtube.com/watch?v=8YFxgEp2O6c&feature=related
Publicar un comentario